പലപ്പോഴും തനിച്ചാവുംബോഴാണ് നമുക്ക് നമ്മളോട് സംവദിക്കാൻ കഴിയുന്നത് . മുഖം മൂടികൾ ഇല്ലാതെ സ്വയം ഒരു അനാവരണം ചെയ്യൽ . ഏകാന്തതയിൽ നഷ്ടകാലത്തിന്റെ തീവ്രസ്മരണകളും ജീവിതത്തിന്റെ കിതപ്പുകളിൽ നഷ്ടമായ ഇഷ്ടങ്ങളും ഓടിവരും ..ഞാൻ ഞാനവുന്ന നിമിഷങ്ങളിൽ അക്ഷരങ്ങളാക്കാൻ ശ്രമിച്ച എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളും വിചാരങ്ങളും ...
Wednesday, January 13, 2016
പ്രവാസം ....
അകലാൻ ശ്രമിക്കുംതോറും വശ്യമായി ചിരിച്ച് തന്നിലേക്ക് വലിച്ചടുപ്പിക്കുന്ന ഒരു അഭിസാരികയാണ് പ്രവാസം .അവൾക്കു വേണ്ടത് നിന്റെ യൗവ്വനം ...
ഓർത്തിരിക്കേണ്ട ചിലത് ...
മറവി എന്ന അന്ധകാരത്തോടുള്ള മനസിന്റെ ചെറുത്തുനിൽപ്പാണ് ഓർമ്മകൾ ...വ്യവസ്ഥിതി മറക്കണം എന്ന് അജ്ഞ്ഞപിക്കുന്നത് ഓർത്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നതാണ് വിപ്ലവം ...
കണ്ണിനു നഷ്ട്ടമായത് ..
കണ്ണുകളെ കമ്പ്യുട്ടെരിനെകൊണ്ട് കെട്ടിച്ചത് അവൾക്കു നാട്ടുപച്ചയോടു പ്രണയം ഉണ്ടെന്നരിഞ്ഞിട്ടു തന്നെയാണ്
Subscribe to:
Posts (Atom)